آنگاه که آسمان چشمانش را بروی واقعیت ها بست
چشمت را گشودی
من ترا با تمام خوبیهایت ندیدم
بارها وبارها صدای تو به گوشم رسید
باز هم به تو توجه ای نکردم
نه من نه دیگران!
همه آنهایی که روزی نگاهشان بسوی تو بود.
تو با تمام وجودت ایثار کردی
ولی ما چه کردیم ؟
گوییا گوش فلک نیز کر شده
و تو به ما می خندیدی
باز هم می خندی.